Mijn vorige post “De carrière mama of de mama carrière” kreeg heel wat reacties. Een herkenbaar verhaal voor vele mama’s, maar ook het zinnetje over “als borstvoedende mama…” kreeg, dat had ik kunnen voorspellen de nodige reacties.
Elke mama neemt een aantal keuzes wanneer het kleine ukje ter wereld komt: borstvoeding of flesjes, draagmama of enkel de buggy, wegwerpluiers of herbruikbare luiers, papjes voeding of à la rapley,… en plots lijken er dan ook 2 clans te ontstaan, tussen zij die het wel doen en zij die het niet doen.
Net zoals je “borstmannen” en “kontmannen” hebt, heb je tegenwoordig ook “borstenbaby’s” en “flessenbaby’s”. Zelf heb ik gekozen om een borstvoedingsmama te worden en van Robbe een borstenbaby te maken. Ik heb nog geen moment spijt gehad van die keuze. Het is een heerlijk gevoel, je kleintje groot zien worden en dat letterlijk dankzij jou. Het meest natuurlijke wat er is en toch ben ik er de voorbije maanden van verschoten hoeveel scrupules er nog bestaan bij heel veel mensen als je zegt “ik ga Robbe eten geven” en ze plots zien dat je je blouse gaat open maken. Ik gebruikte altijd wel zeer discreet de borstvoedingscover. Niet zo zeer omdat ik mezelf schaamde, wel omdat ik het wil respecteren dat sommige mensen het moeilijk hebben bij het idee dat er een baby’tje aan mijn borst hangt en oh…je toch wel een klein stukje van mijn tiet te zien gaat krijgen. Neem van mij aan, met een goede borstvoedingsbh, zie je al evenveel als dat je zou zien als ik in bikini ga zwemmen…. Ondertussen ben ik al op mijn gedacht teruggekomen. Niet dat ik nu te pas en te onpas mijn tieten laat zien, maar ik probeer gewoon op een discrete manier te voeden, zonder dat mijn kleine man onder een groot doek ligt te worstelen. In het begin vond ik het ook zo erg niet dat Robbe onder dat doek lag, hij was maar in 1 ding geïnteresseerd en dat was in die melk die uit de borsten kwam, maar ondertussen wil mijn kleine man ook graag rond kijken en ontdekken… waarom zou ik hem dan een kwartier lang verstoppen onder een groot doek?
Gek eigenlijk dat mensen daar zo preuts om kunnen doen. De arts die me opereerde aan mijn gal kwam de kamer binnen op het ogenblik dat ik Robbe eten aan het geven was. De man wist niet waar kruipen toen hij zag dat mijn kleine man van mijn tieten lag te genieten. Beseft die man eigenlijk dat ik mij het meest van al zou moeten schamen? Want ik denk dat hij tijdens mijn operatie wel meer dan alleen die tieten zal gezien hebben ;).
En dan krijg je de discussies: neemt hij nog altijd de borst? Zou je niet beter het flesje nemen? Slaapt hij nog niet door, geef hem eens een dikke fles! En plots lijkt er een borsten- en flessenclan te ontstaan. Best wel gek, want ik vermoed dat elke mama gewoon het beste voor heeft met haar kind. Heb ik een probleem met mama’s die geen borstvoeding geven? Vind ik hen slechte mama’s omdat ze de borstvoeding geen kans hebben gegeven of niet volgehouden hebben? Denk ik dat hun kindjes iets te kort komen omdat ze geen borstvoeding krijgen? Neen. Elke mama moet gewoon zelf keuzes maken en doen waar ze zichzelf goed bij voelt. Maar net zoals bij de carrière mama of de mama carrière is het weer de maatschappij die ons vaak in een hoekje wil duwen. Oh je bent een flessenmama, oh je bent een draagmama…. we zijn vooral mama :).
Dat het een actueel thema is, bewijst ook dit filmpje dat momenteel viraal gaat:
http://www.youtube.com/watch?v=Me9yrREXOj4
En de conclusie is inderdaad: we willen in de eerste plaats vooral allemaal goede ouders zijn. En in plaats van elkaar te bekritiseren, kunnen we elkaar beter helpen en bijstaan met suggesties. Ik was alvast heel blij dat ik de mama’s van Louise,Milo, Febe, Rik, Zoë, Juliette, Thomas, Lucas, Mauro, Liv,Wout,Lana, Joanna, Finne… bij mij in de buurt had voor goede tips en tricks. Want de beste raad, die komt nog altijd van een andere mama. Daarom dat ik heel het idee van “Mommy Wars” maar een raar concept vind… Ik ben blij dat ik met al die mama’s naar de babymassage ging, pannekoeken, wafels en ijsjes ging eten, shoppen, zwemmen,… ipv er oorlog mee te voeren.
Dus ja ik ben een borstvoedende draagmama, maakt mij dat een betere mama als mama’s die een andere keuze maakten? Ik denk het niet…maar voor Robbe ben ik sowieso…de beste mama in de wereld :).
En daar ergens tussenin heb je de mama’s die heel graag borstvoeding wilden geven, maar een lieve dochter hebben die er anders over denkt… Het was voor haar meer speeltijd dan eettijd, waardoor mijn productie niet gestimuleerd werd en ik na zes weken noodgedwongen moest overstappen op flesvoeding (wat zij dan wel met volle teugen dronk). Toen al een eigen willetje! 😉 Ik denk dat die ‘vooroordelen’ altijd zullen blijven, maar uiteindelijk doet inderdaad iedereen wat het beste is voor eigen kind. En daar heb je niemand anders voor nodig, enkel je eigen hart en verstand. Geniet er maar van zolang het kan!
Klopt Stephanie! Net zoals er ook mama’s zijn die heel graag hun kindje zouden willen dragen, maar waar het kindje van een draagdoek helemaal niet moet weten. En uiteindelijk moet je dan ook de keuze maken waar je kindje zich het best bij voelt :).En genieten…doen we elke dag 🙂