Een uitspraak die mijn vader vaak gebruikte om mij duidelijk te maken dat ik bij “gratis” mezelf altijd kritisch moest afvragen, hoe “gratis” is die gratis en wordt er van jou in ruil echt niets verwacht? En… “Voor niets gaat de zon op”, is precies wat ik dacht toen ik het artikel “Nieuwe sociale media-rechtszaak op komst?” las.
Velen van ons maken gretig gebruik van de sociale media: op Facebook plaatsen we foto’s om aan onze vrienden en familie te laten zien hoe goed het met ons gaat en we blijven dankzij Facebook in contact met mensen die we anders al lang uit het oog waren verloren, op Twitter kunnen we vrij kritiek geven op alles en iedereen die vroeger veel onbereikbaarder waren en op Pinterest doen we tal van ideeën op voor ons interieur, in de keuken, feestjes, etc. En dat allemaal… gratis. Of dat denken vele van ons toch.
Ik moet dan altijd een beetje lachen als ik, zoals in bovenstaand artikel, lees dat onze ministers een einde wil maken aan het misbruik van deze sociale netwerksites. Ze gebruiken de persoonsgegevens voor commerciële doeleinden en zijn daar onvoldoende transparant over en daarom… zullen we ze boetes opleggen. Facebook heeft zijn eerste stappen al gezet om onze privacy te beschermen. Als je geen Facebookaccount meer hebt, kun je nu ook geen profielen meer bekijken. Heel wat gemor bij mensen die wel dagelijks naar de Facebookpagina van hun favoriete zender gingen kijken. Mocht ik Facebook nu zijn, ik zou Facebook gewoon betalend maken in België als jij niet wil dat je gegevens voor commerciële doeleinden gebruikt zal worden. Hup, alweer veel gemor voor de mensen, want dat zou toch een gratis dienstverlening moeten zijn? Dank u wel mijnheer de minister.
Misschien moet de politiek in plaats van hun tijd en energie te steken in nutteloze rechtszaken, misschien eens tijd steken in een algemene herziening van onze wetgeving? Al meermaals is immers gebleken dat deze volledig achterhaald is aan onze huidige maatschappij. Hoe zeer kun je iets nog privé noemen, als je het op je eigen online profielpagina gooit? Misschien moeten we ons onderwijs aanpassen en ervoor zorgen dat mediageletterdheid mee wordt opgenomen in het lessenprogramma? Misschien moeten we mensen (opnieuw) leren omgaan met informatie en hier met een kritisch oog leren naar kijken? Misschien moeten we onszelf de vraag stellen, vind ik het zo erg om reclame op maat te krijgen? Misschien moeten we zelf eens leren de voordelen af te wegen tegen de mogelijke nadelen en voor onszelf de keuze maken of het de moeite waard is op de sociale media aanwezig te zijn?
En daarnaast stel ik mij vooral de vraag: waarom zijn die sociale media weer de kop van jut? We hebben allemaal wel een klantenkaart van een winkel. Hoeveel van die winkels houden niet bij wat jij precies in je winkelkarretje legt en hoeveel van die winkels passen de reclame die je in de bus krijgt niet aan aan wat jij maandelijks gaat aankopen? Moeten we die winkels dan ook allemaal achtervolgen? Hoe transparant zijn die winkels over wat er gebeurt met onze gegevens? Uiteindelijk zijn het dezelfde technieken die gebruikt worden.
Is privacy dan voor losers? Neen, dat ga je mij niet horen zeggen. Ook ik vind dat een aantal gegevens geheel privé moeten blijven. Zo heb ik bijvoorbeeld liever niet dat heel de wereld mijn bankzaken kan inkijken of mij live kan volgen terwijl ik een douche neem. Maar dit zijn dan ook geen zaken (ja er zijn er een aantal ;o)), die ik niet op mijn sociale media kanalen deel.
Gaan sommige bedrijven (zowel online als offline) te ver? Ja. Vind ik dat de overheid daar dan niets aan moet doen? Neen, de overheid heeft hier zeker een belangrijke wetgevende rol in te spelen. Maar ik vind wel dat de perceptie moet veranderen. Sociale media zijn té vaak de grote boeman, er wordt de mensen voor ogen gehouden dat sociale media het grote gevaar zijn. Maar is heel die discussie van vandaag geen algemeen marketing probleem? Hoe ver willen marketeers gaan om ons zo veel mogelijk reclame op maat te bezorgen om ons op die manier te overtuigen van nog meer producten te kopen?
Om het heel eenvoudig te zeggen. Wapens zijn niet gevaarlijk, maar wel de persoon die het gebruikt. Moet het wapen dan verboden worden of moet er meer sensibilisatie komen over de gevaren bij de gebruiker van het wapen? Moeten we gebruikers van wapens de nodige opleidingen geven? Moeten we de gebruikers van wapens ook beschermen tegen zichzelf? Just Saying…
