Strategic Seminars, de organisatie was mij geheel ongekend, maar toen ik de titel van deze conferentie zag staan, was mijn nieuwsgierigheid onmiddellijk geprikkeld. De conferentie zou geopend worden door Frank Van Massenhove, de goeroe voor heel wat ambtenaars 2.0 en een verdediger van “the new way of working”. Don’t work, love of “freedom + responsibility = performance
+ happiness” het zijn maar enkele van de spirituele termen die hij samen met zijn web2.0 ambtenaren vrolijk in het rondstrooit. Ik ben alvast nog niet veel non-believers in Frank tegengekomen, dus dit moest alvast een mooi begin worden van een fijne dag. Hij werd opgevolgd door enkele sprekers die het hoofdzakelijk over de “cloud” en privacy hadden.
Wegens andere voorbereidingen, moest ik de voormiddag jammer genoeg aan mij voorbij laten gaan. Maar rond kwart na 12 verliet ik toch vol enthousiasme de gebouwen van de FOD Economie naar #inno2020. De tweets hadden al kunnen voorspellen van wat ging komen. Ik werd van de Twitterberichten niet echt warm of koud. Hier en daar wat enthousiasme, maar ik merkte toch al gauw
dat de deelnemer vooral het “innovatieve” aspect van heel dit gebeuren gemist hadden. Maar… misschien was dit wel de verrassing voor de namiddag?
Toen ik rond half 1 toekwam kreeg ik verrassing één voorgeschoteld. Ik dacht nog wel een hapje mee te kunnen eten met enkelen van mijn Tweeps… Zo verkeerd gedacht. Mmm dat hapje werden dan maar enkele Delacre koekjes, maar goed, het was beter dan niets en ik zal maar denken, goed voor de lijn. Bovendien kwam ik wel heel wat bekend (virtueel) volk tegen. Dus ik had
zeker geen spijt dat ik mij zo vlug gehaast had. Vol verwachting trok ik naar lezing één…
Adobe zou ons die namiddag presenteren hoe het gebruik van mobiele applicaties en social media de communicatie tussen overheid en burgers kan verbeteren. Je leest het goed, dit thema sloot perfect aan bij mijn thesis… of ja… zou dat moeten gedaan hebben. Groot was mijn ontgoocheling toen het op deze “innovatieve” dag ineens over Content Management System ging. Dit konden ze niet menen? Na een halfuur presentatie en heel wat gegrom rondom mij, had ik het gehad… Mijn eerste
misnoegde Tweet ging de wereld in. En ik was niet de enige. De ene na de andere frustrerende tweet volgende zich op. Toen het ook enkele malen fout liep met de presentatie, was het hek helemaal van de dam… Eén ding was duidelijk: het aanwezige publiek had een duidelijke stem.
De stem werd door de organisatie gehoord. De spreker werd van het podium geroepen en gedaan was de presentatie. Korte excuses van Strategic Seminars en de koffiepauze begon een halfuurtje vroeger.
Straffe case hier wel. Een 20-tal Twitteraars lieten hun stem horen en 2 sprekers moesten wat verbaasd het podium verlaten toen de organisator met het schaamrood op zijn wangen de situatie recht probeerde te trekken. Eén ding mag gezegd: respect voor de organisatie om deze beslissing te nemen. Ook het daaropvolgende debat over “Welke mogelijkheden bieden sociale
media aan de overheid” verliep zéér vlot, dankzij een goede interventie van de moderator, die nu begrepen had wat het publiek wou. Mooi rechtgezet, mooie vorm van de macht van de media.
Toch enkele nuances.
Eerst en vooral, respect voor die twee sprekers. In tegenstelling tot wat mag gedacht worden Christophe Rooms en Marc Meewis van AdobeSystems zijn zeker geen slechte sprekers, in tegendeel. De inhoud van de presentatie paste hier echter gewoon niet bij het
publiek. Een overgroot deel ambtenaren en ambtenaren die al een tijdje mee draaien in het web2.0 verhaal. Het was een pijnlijke confrontatie, waar ik als ambtenaar even het gevoel had of Adobe dacht dat wij helemaal nog niet mee waren. Is dit nu de fout van de spreker? Als organisator van evenementen, zou ik durven zeggen van niet. Alles hangt af van een goede briefing en van het
doornemen van de PowerPoint op voorhand om dit soort problemen te vermijden. Al kan dit de beste overkomen. Maar vroeger werd er dan zacht gemompeld in de zalen, nu wordt de frustratie gewoon de wereld in gestuurd. Dit wordt een uitdaging voor heel wat organisatoren, ook ik heb dat begrepen.
Respect voor de organisatie voor de tussenkomst, maar dit kon wel wat subtieler. Hadden die sprekers nu gewoon een klein briefje gekregen waar op stond dat ze binnen 10 min moesten afronden en een korte uitleg waarom, of had de organisator teken gedaan vanuit de zaal om af te ronden, was de situatie heel wat minder pijnlijk geweest. Want ja… die 20 Twitteraars, die hadden geweten wat er aan de hand was, maar die 80 anderen hadden wellicht niet kunnen volgen.
Hier wordt nog maar eens het belang aangetoond van het kiezen van een juiste titel van zowel de conferentie als de presentatie. Je wekt een aantal verwachtingen en als die dan niet worden ingevuld… krijg je de Adobecase.
En om af te sluiten: als je het wilt hebben over innovatie, over de toekomst van de overheid, etc. zorg dan vooral dat je zelf mee bent. Geef de hashtag op voorhand en vooral maak ze bekend. Probeer ook wat innovatieve middelen te gebruiken. Zo was mijn verbazing groot dat er geen tweetwall aanwezig was. Dit had deze pijnlijke situatie kunnen vermijden… Want ik ben er zeker van dat als de twee heren van Adobe de eerste reacties hadden gezien, ze onmiddellijk hun presentatie hadden aangepast, om het publiek toch naar hun hand te zetten.
Al bij al, zeker positief over mijn dag. AdobeSystems en Strategic Seminars hebben hier samen met de aanwezige deelnemers een stukje geschiedenis geschreven. Ik ben er zeker van dat hier nog veel over gepraat zal worden. Als er nog iemand in de zaal zijn twijfels had over de impact van de sociale media, dan denk ik dat die twijfels nu als sneeuw voor de zon verdwenen zijn…
“Dit kon wel wat subtieler”: dat kun je zo wel zeggen. Ik weet niet ook niet of je op Twitter mag afgaan om dit soort beslissingen te nemen. Het woord is niet alleen aan de luide roepers, toch?
Hoe dan ook, mijn relaas op goo.gl/2LIH4
Niet alleen aan de luide roepers, klopt zeker. Maar als die luide roepers vroeger luidruchting zou zuchten en blazen of zelf een fluitconcert starten, zou er net hetzelfde gebeurd zijn. Het middel is veranderd, niet het doel. Bovendien is het middel veel krachtiger en zichtbaar geworden voor de hele worden… Wordt nog een uitdaging voor velen…niet enkel voor dé ambtenaar (die overigens niet bestaat)
hoi Bart,
ze zijn altijd welkom als bijkomende voorbeelden voor in mijn thesis!
Bedankt voor het verslag, want ik kon er niet bij zijn. Toch twee bemerkingen bij dergelijke evenementen en bij wat voorgevallen is.
Vuistregel voor elke goede spreker: ken je publiek. Je wordt door organisatoren of je bedrijf gevraagd omwille van je visie of technische expertise. Je verhaal heb je als spreker vaak genoeg geoefend en heb je in de vingers. Maar elk publiek is anders. Het is noodzakelijk vooraf de inschrijvingslijst grondig te screenen (CEO’ s? experten sociale media? gemengd publiek?) en proberen in te schatten wat de voorkennis is van de toehoorders, welke mensen naar je komen luisteren. Het ergste wat je als spreker kan overkomen is over de hoofden praten omdat je het publiek niet kent en niet weet wat ze verwachten: een visie, een technische demo, een plan van aanpak, … Vaak is de titel van de presentatie te ambitieus of de vlag dekt de lading niet.
Mijn tweede bemerking slaat op een nieuwe trend in “conferenties voor ambtenaren”. Er wordt een interessant programma voorgeschoteld met “best practices”, vaak gebracht door ambtenaren zelf; meestal gratis, op een mooie locatie en catering inbegrepen. Uiteindelijk gaat het om commerciële initiatieven van bedrijven die een duurzame relatie met (potentiële) overheidsklanten willen opbouwen. Vanuit hun marketingstandpunt bekeken een goede zet, maar als deelnemende ambtenaar moet je je verwachtingen niet te hoog stellen. Dergelijke bijeenkomsten zijn vooral bedoeld als netwerkmoment (zoals je zelf ook aangaf: veel twitterende medemensen gezien!) en contacten met bestaande klanten of om nieuwe klanten te benaderen in de weken na de conferentie.
Veel succes met je thesis en proficiat met je blog!
Bedankt Paul! je beperkingen zijn idd volledig terecht.
Zoals ik zei, ben wel blij dat ik geweest ben. We hebben weer wat meegemaakt en weer heel wat contacten kunnen leggen.
Het eindresultaat is het belangrijkste en ben ervan overtuigd dat iedereen ervan geleerd heeft.
Je moet idd je publiek kennen, maar dan moet de organisatie dat ook meegeven. voor mij heeft de organisatie verschillende steken laten vallen (te weinig eten ’s middags – waardoor we al slechtgezind naar de adobelezing gingen, geen deelnemerslijst, geen tweetwall, hashtag te laat bekend gemaakt, ze leggen programma + papier klaar maar geen balpen,…) Maar.. volgende keer beter?
Ik zag net de retweet van VincentVQ, nam hier even een kijkje en denk dat je volgende site ook wel interessant zal vinden : http://www.reply-mc.com/. Luc heeft overigens (weliswaar als consultant) ervaring in de openbare sector (NMBS), het is ook daar dat ik hem (ook consultant zijnde) heb leren kennen.
hoi Wim,
Tnx voor de info!