Een uitspraak die de afgelopen dagen enkele keren te lezen was op Twitter, nieuwsfora, etc. Een uitspraak die toch wel heel kort door de bocht gaat en die aantoont dat we weer één belangrijk punt uit het oog verliezen: onze eigen verantwoordelijk.
Sociale media blijven een middel. Een communicatiemiddel dat door iedereen kan gebruikt worden en bijgevolg… ook kan misbruikt worden. Maar daar is maar 1 iemand verantwoordelijk voor: de mens. Elke dag sterven er mensen in het verkeer, wordt het gebruik van de wagen in vraag gesteld? Tijdens elke oorlog vallen er slachtoffers, maar wie hanteerde de wapens? Laat ons geen zondebok zoeken, maar laat ons vooral het hand boven het hoofd houden en laat ons die woorden durven uitspreken “Mea Culpa”.
Het was gisteren een zwarte dag. Ongeacht van politieke voorkeur: een man liet het leven. Een man zag geen reden meer over te leven, een man voelde zich alleen op deze wereld en een man besloot voor zichzelf: voor mij is het nu genoeg geweest. Hoe pijnlijk die beslissing ook is en hoe moeilijk dit vaak voor de nabestaanden te geloven is, aan zo een beslissing treft niemand schuld. Dit is een eigen beslissing en een beslissing die we alleen kunnen respecteren en een plaats trachten te geven in ons leven.
Maar er vielen gisteren nog slachtoffers. De nabestaanden, iedereen die al eens een vriend of familielid verloor na een zelfmoord, maar ook iedereen dat in zijn of haar leven slachtoffer is geweest van seksueel misbruik, beleefde gisteren wellicht heel de pijn opnieuw. De angst om een verhaal naar buiten te brengen, de twijfels die mensen soms kunnen hebben over een verhaal, de angst voor de confrontatie,… Zij hebben gisteren alles opnieuw moeten herbeleven. Laat ons ook daar even bij stilstaan.
Laat ons vooral niet vergeten dat er gisteren vele slachtoffers vielen. Zoals altijd: zinloos. Laat ons niet vergeten dat Stevaert lange tijd door heel wat mensen op handen gedragen werd, maar dat hoge bomen veel wind vangen en dat hij ook heel diep is moeten vallen. Laat ons vooral niet vergeten dat men over de doden niets dan goeds zegt.
Een persoon is onschuldig tot het tegendeel bewezen wordt, een persoon is pas overleden als zijn dood bevestigd wordt. Tegen beide uitspraken werd gisteren regelmatig gezondigd. Niet alleen door de gebruikers van de sociale media, ook door professionele journalisten. Sensatie, we worden er allemaal boos van… maar het werkt wel. Iedereen volgde gretig de live verslaggeving op… en opnieuw, hier was het niet de fout van het medium dat gebruikt werd. Of het nu ging over de verslaggeving van journalisten op websites, in het journaal, in de krant,… of over kritische en sarcastische opmerkingen van de gebruikers van de sociale media.
Neen, het is niet het medium dat mensen kwetst… het zijn mensen die mensen kwetsen.
Een zwarte dag zondermeer..
Dit raakt me, SJ, heel erg zelfs.. Ik heb Steve nog persoonlijk gekend, als cafébaas in Hasselt. Ik kan er om huilen….